11 april kreeg ik mijn onderzoeken om te kijken hoe mijn hartspier het doet en of er afwijkingen zijn.
Via een echo en inspanningstest op de fiets en kreeg een 24 uurs kastje om. Uitslag krijg ik 8 mei.
11 april kreeg ik mijn onderzoeken om te kijken hoe mijn hartspier het doet en of er afwijkingen zijn.
Via een echo en inspanningstest op de fiets en kreeg een 24 uurs kastje om. Uitslag krijg ik 8 mei.
Uitslag hart gen.
Zo hoor je dus dat er ook een erfelijk hart gen is in de familie, en omdat er bij mijn middelste dochter hartklachten zijn heb ik me toch maar laten testen,
In het UMC in Amsterdam kreeg ik eerst een gesprek en werd er bloed afgenomen.
Eind december kreeg de uitslag dat ik drager bent van dit gen, en dat mijn vader toen op 60 jarige leeftijd daar dus aan is overleden.
De uitslag van de MRI was gelukkig goed, over een half jaar weer een echo endoscopie.
Het Adamas inloophuis in Nieuw-Vennep is een huis voor mensen met kanker, ook ik kwam/kom daar regelmatig de ene keer vaker en zo weer een tijdje niet.
Zij doen mooi werk voor mensen met kanker en hun naasten en zijn dan ook volledig afhankelijk van donaties, wil je hun steunen, dat kan
KLIK HIERONDER OP DE BANNER.
Zij zijn het goede doel tijdens de bollen vierdaagse in Lisse.
Wil je zien wat voor mooi werk ze doen , en of ze voor jou ook wat een kunnen beteken
Alweer een tijdje geleden mocht ik weer mee met de Maarten Memorial. Het was weer een geweldige dag om mee te mogen racen op Zandvoort, vanuit Rotterdam reden we naar een tussenstop waar we heerlijk hebben gegeten, van daaruit reden we naar Zandvoort. Waar we 2 keer de baan op mochten.
24 juli mocht ik weer op controle komen, aan de hand van de foto's werd er gekeken of alles goed was, of dat er toch veranderingen waren.
Op mijn been werd een plekje al vaker goed bekeken en ze zagen toch wat veranderingen, zeker met de foto's van een aantal jaren geleden. Er werd dus toch besloten het plekje te verwijderen, duurt nog even maar 25 september mag ik weer onder het mes.
Het was een geweldige week om niet te vergeten, maar wat is het omgevlogen van begin tot het eind.
foto's volgen.
Op naar de laatste training.
Via deze link kan je mijn sponseren.
Stichting Alpe d’HuZes - Marlijn Colijn-Rous (opgevenisgeenoptie.nl)
De eerste training konden we er niet bij zijn, maar de tweede training wel dat was in Heeze, het was allemaal super geregeld. Het ging super het fietsen.
Via deze link kan je mijn sponseren.
Stichting Alpe d’HuZes - Marlijn Colijn-Rous (opgevenisgeenoptie.nl)
2012 en 2014 ging ik deze geweldige uitdaging al aan, samen met 2climb2raise op de tandem de berg op. Dit jaar 2023 ga ik de uitdaging aan om solo de berg op te gaan ook samen met stichting 2climb2raise weer een geweldige week een geweldige ervaring. Samen met mijn man solo de berg op. Het zal een hele grote uitdaging worden om solo de berg op te komen, maar we gaan er voor. En wil je mij sponseren dan kan dat via onderstaande link, elke euro al is het 1 euro, alle beetjes helpen mij de berg op, want helaas is er nog steeds geld nodig voor onderzoek. Helaas weet ik dat maar al te goed.
Via deze link kan je mijn sponseren.
Stichting Alpe d’HuZes - Marlijn Colijn-Rous (opgevenisgeenoptie.nl)
Vandaag kreeg ik eindelijk het verlossende telefoontje dat de uitslag van het plekje op mijn been goed is, pfff gelukkig dus nu weer door.
Maandag 19 december had ik een belafspraak van het plekje op mijn been. Rond 12 uur zou ik worden gebeld, zal het of zal het hoop ik toch niks wezen, de telefoon ging, helaas vertelde arts dat de uitslag nog niet binnen was en dat het nog wel even zal duren voordat de uitslag binnen komt. De belafspraak staan nu gepland voor 29 december.
13 december mocht ik weer naar het ziekenhuis voor de hechtingen verwijderen, zat alleen in de wachtkamer was dus op dat moment rustig of geen poli. Gelukkig was het zo geklaard en mocht ik weer naar huis.
Vandaag heb ik een belafspraak voor de uitslag van de MRI rond half 12 belde de verpleegkundige met de uitslag, ik ging er al een beetje vanuit dat het goed is, en dat was gelukkig ook zo, alles zag er keurig uit.
Om kwart over 10 moest ik me melden op de huidpoli, even wachtend in de wachtkamer werd ik al geroepen. De verpleegkunde ging alles uitleggen hoe alles in zijn werking ging.
De mosh behandeling werkt als volgt, eerst word er een stukje verwijderd en dat werd gelijk pathologisch onderzocht dat doen ze net zo lang dat alles weg is, dat kan 1 of soms zelfs 2 of 3 of zelfs 4 keer zijn en als alles weg is dan word de wond pas gesloten.
Dus het werd eerst goed verdoofd en toen ging de operatie beginnen eerst werd er stukje verwijderd en onderzocht, in die tussentijd zaten we in een ruimte met heerlijke stoelen 6 personen, allemaal in het gezicht. We werden goed verzorg ook met eten. rond 2 uur hoorde ik dat er nog een stukje moest worden verwijderd, daarna was het weer wachten. Gelukkig was het daarna allemaal weg en werd de wond gesloten, er werd een spiegel gepakt zodat ik kon zien hoe het er uit zag, ik schrok best hoe het er uit zag, en heb wel even een traantje gelaten. Twee dagen moest het verband erop blijven, daarna mocht het er af weer die confrontatie op je lichaam ook niet fijn maar dat zit nog onder je kleding maar zo in het midden van je gezicht is toch wel even anders. Twee dagen later mag je spoelen met water en dan zal het bloed ook wat minder worden, waardoor het er misschien ook weer wat minder heftig uit ziet. Laten we hopen, vaak hersteld het in je gezicht wel goed omdat daar een goeie doorbloeding is, nou hopen maar.
Woensdag 14 december gaan de hechtingen er uit.
Donderdag 16 december de uitslag van de MRI
Maandag 19 december de uitslag van mijn been.
Natuurlijk nog even bij mijn vriendje geweest.